Ktoś pokocha cię -
Te twoje wdzięki -
I pokonacie
Życia udręki,
Weźmie za żonę,
Nieść będzie w rękach,
Włoży koronę,
Ulży w twych mękach.
Barwą różową
Świat zalśni wkoło,
Będziesz na nowo
Twarz mieć wesołą,
Uniesień wiele
I wspólne cele:
Ciarki na ciele,
Więc łez już nie lej.
Motyle ruszą
Skrzydłami w brzuchu,
Lód z serca skruszą
W wielkim wybuchu.
Nastaną w dzionki
Zmienne nastroje,
Urosną plonki -
Będzie was troje.
Te twoje wdzięki -
I pokonacie
Życia udręki,
Weźmie za żonę,
Nieść będzie w rękach,
Włoży koronę,
Ulży w twych mękach.
Barwą różową
Świat zalśni wkoło,
Będziesz na nowo
Twarz mieć wesołą,
Uniesień wiele
I wspólne cele:
Ciarki na ciele,
Więc łez już nie lej.
Motyle ruszą
Skrzydłami w brzuchu,
Lód z serca skruszą
W wielkim wybuchu.
Nastaną w dzionki
Zmienne nastroje,
Urosną plonki -
Będzie was troje.
![]() |
© Mirek W. To wersja dla kobiet wiersza, który napisałem kiedyś w wersji dla facetów. Część trzecia serii. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Proszę nie umieszczać linków reklamujących strony w polu "adres URL".